اهمیت مدیریت استفاده از تلفن همراه در کلاس درس
امروزه فناوری به بخش مهمی از زندگی افراد تبدیل شده است. یکی از رایجترین ابزارهای بهرهگیری از فناوری، تلفنهای همراه هوشمند (موبایل) است. بیشترین تعداد کاربران این دستگاههای الکترونیک نوجوانان و جوانان هستند. تحقیقات اخیر نشان میدهد دانشآموزان به طور متوسط هر 8.6 دقیقه تلفن همراه خود را چک میکنند.
اینکه تلفنهای همراه هوشمند در زندگی ما چنین اهمیتی یافتهاند، دلایل زیادی دارد. حتی برخی از کارشناسان وجود آنها را ضروری میدانند. تلفنهای همراه میتوانند ابزار بسیار مفیدی باشند، بااینحال میدانیم که وجود آنها خطری برای تمرکز و یادگیری دانشآموزان است. آموزش و یادگیری مهارتهای مدیریت تلفن درحالحاضر برای جوانان امری حیاتی است. والدین و مربیان باید به یادگیرندگان جوان بیاموزند که چگونه از تلفن خود استفاده کنند بدون اینکه اجازه دهند وجود آنها بر موفقیت تحصیلی آنها تأثیر منفی بگذارد.
معایب آموزشی وجود تلفن همراه در کلاس درس
در سال 2018، فرانسه برای جلوگیری از پرت شدن حواس دانشآموزان در طول درس، استفاده از تلفنهای همراه را در مدارس خود ممنوع کرد. تنها زمان نشان خواهد داد که این تصمیم چقدر موفقیت آمیز بوده است، اما مطمئناً چنین برنامهای بر اساس دلایل محکمی اجرایی شده است. تحقیقات نشان داده است که تلفن همراه میتواند مانع یادگیری دانشآموزان و در نتیجه باعث کاهش عملکرد تحصیلی آنها شود.
به عنوان مثال، اخیراً نتایج یک پژوهش نشان داد که مدارس انگلیس که استفاده از تلفن همراه در آنها ممنوع شده بود، شاهد افزایش 6.4 درصدی در نمرات دانشآموزان خود بودهاند. در یک مطالعهی جذاب دیگر، به دانشآموزانی که به دو گروه تقسیم شده بودند، یک درس مشابه آموزش داده شد، اما تنها یکی از گروهها به وسایل الکترونیکی (تلفن و لپ تاپ) دسترسی داشت. درنهایت آنهایی که اجازهی استفاده از وسایل الکترونیکی را داشتند، در امتحان نهایی 5 درصد بدتر از گروه دیگری که به این فناوری دسترسی نداشتند، عمل کردند.
ما در این مقاله به بررسی دلایل کاهش عملکرد تحصیلی دانشآموزان در هنگام دسترسی به تلفنهای همراه و اینکه چرا آنها چنین تهدیدی علیه یادگیری دانشآموزان هستند، خواهیم پرداخت.
کاهش تمرکز
تلفنهای همراه این پتانسیل را دارند که ابزاری عالی برای دانشآموزان در کلاس درس باشند و به آنها امکان پیدا کردن و به اشتراکگذاری اطلاعات را میدهند. اما تحقیقات اخیر نشان داده است که آنها بیشتر به منبع حواسپرتی تبدیل میشوند. دانشآموزان به راحتی وسوسه میشوند که در طول درس به جای تمرکز و تعامل با معلم و دانشآموزان دیگر، پیامک ارسال کنند یا رسانههای اجتماعی را بررسی کنند.
تلفنهای هوشمند میتوانند حواستان را پرت کنند – وقتی وسوسهی استفاده از رسانههای اجتماعی و بازیها را روی میز خود دارید، تمرکز روی صفحات یادداشتها و کتابهای درسی دشوار است.
ضعف در حافظه
برای انتقال اطلاعات به حافظهی بلندمدت، دانشآموزان باید با مطالبی که میخواهند یاد بگیرند، تعامل داشته باشند. بنابراین، اگر تلفنی در کنار آنها باشد، تمام اعلانهایی که از طریق آنها ارسال میشود، باعث اختلال میشود و یادآوری اطلاعاتی که میخواهند دریافت کنند، مختل میشود.
حتی تحقیقات نشان داده است که اگر دانشآموزان در طول کلاس به معلم نگاه کنند، مطالب را راحتتر به خاطر میآورند. این یافتهای است که به راحتی میتوان آن را در مورد تلفنها اعمال کرد: هر چه دانشآموزان حواسپرتی کمتری داشته باشند، احتمال تمرکز آنها روی معلم و حفظ بهتر مطالب جدید، بیشتر است.
نکتهی دیگر این است که برخی از تحقیقات نشان میدهند که امواج ساطع شده از تلفنهای همراه میتواند باعث کاهش حافظه شود. این میتواند راهی برای توضیح این مطلب باشد که چرا دانشآموزانی که بیش از حد از تلفن همراه خود استفاده میکنند در آزمونهایی که بیشتر متکی بر حافظه است، ضعیفتر عمل میکنند.
تاثیر منفی تلفن همراه بر سلامتی دانشآموزان
تا اینجا ما در مورد اینکه تلفنهای همراه هوشمند چگونه میتوانند به عملکرد تحصیلی دانشآموزان آسیب برسانند صحبت کردهایم، اما یک مسئلهی مهم در مورد تلفنهای همراه این است که میتوانند تأثیر منفی بر سلامت کلی دانشآموزان نیز داشته باشند.
رسانههای اجتماعی اغلب مقصر این اثرات منفی هستند. بسیاری از دانشآموزان وسواس پیدا میکنند و ساعتهای بسیاری را تا آخر شب در شبکههای اجتماعی میگذرانند. این برای کیفیت و کمیت خواب آنها مضر است، اما علاوه بر این، میتواند دید نادرستی از واقعیتهای زندگی به آنها ارائه دهد. اکثر مردم فقط یک نسخهی ایده آل از خود را در رسانههای اجتماعی نشان میدهند، که این میتواند باعث شود دیگران فکر کنند که باید به گونهای خاص و اغلب دست نیافتنی به نظر برسند یا رفتار کنند.
در ادامه به موارد دیگری از آثار منفی استفاده از موبایل بر سلامت دانشآموزان اشاره شده است:
کاهش کیفیت خواب
خواب برای موفقیت دانش آموزان حیاتی است زیرا میتواند به آنها کمک کند تا بهتر تمرکز کنند، حافظهی آنها را افزایش دهد و احتمال ابتلا به بیماری را کاهش دهد. از سوی دیگر، محرومیت از خواب میتواند سلامت روان و توانایی دانشآموزان را برای به خاطر سپردن اطلاعات جدید مختل کند. به عنوان مثال، نتایج یک پژوهش نشان داده است که دانش آموزان کم خواب نه تنها 40 درصد کمتر از دیگران مطالب درسی را به یاد میآورند، بلکه کمتر احتمال دارد تجربیات مثبت را به خاطر بسپارند.
به همین دلیل است که استراتژیهای مدیریت تلفن همراه قبل از زمان خواب، مهم است. تلفنهای همراه با تشویق دانشآموزان به دیرتر خوابیدن به راحتی میتوانند حواس دانشآموزان را از داشتن میزان و کیفیت مناسب خواب، منحرف کنند. در نتیجه، تمرکز و یادگیری در کلاس روز بعد برای آنها دشوارتر خواهد بود، و اگر صبح امتحان داشته باشند، مانع موفقیت آنها میشود. به خاطر داشته باشید: میزان خواب توصیه شده برای نوجوانان، 8 تا 10 ساعت است.
افزایش استرس و اضطراب
تلفن همراه میتواند اثرات مخربی بر سلامت روان دانشآموزان داشته باشد. این ابزار الکترونیک میتوانند باعث افزایش سطح اضطراب، تحریکپذیری و بیحوصلگی دانشآموزان شوند.
جالب اینجاست که بر اساس نتایج یک پژوهش، فقط وجود تلفن همراه هوشمند نیست که میتواند این اثرات را ایجاد کند – 60٪ از دانشآموزان در این پژوهش گزارش دادهاند که وقتی نمیتوانند به تلفن همراه خود دسترسی پیدا کنند، احساس اضطراب زیادی میکنند.
نوموفوبیا مخفف «فوبیای در دسترس نبودن تلفن همراه» است، اگر میخواهید دربارهی این فوبیا که با عنوان «بیگوشی هراسی» هم از آن یاد میشود، بیشتر بدانید، مطالعهی مقالهی «15 راه برای غلبه بر اعتیاد به گوشی های هوشمند» مفید خواهد بود.
کمی استرس برای تمام دانشآموزان لازم است. اما میزان بیش از حد آن میتواند توانایی تمرکز و تولید پروتئینی که به مغز در ایجاد ارتباطات حافظه کمک میکند را کاهش دهد.
ترس از دست دادن فرصت (فومو)
75 درصد از جوانانی که از رسانههای اجتماعی استفاده میکنند، FOMO (ترس از دست دادن فرصت) را تجربه میکنند. این مشکل میتواند منجر به کاهش خلق و خو و افزایش سطح اضطراب شود. همچنین میتواند دانشآموزان را تشویق کند که تلفن و رسانههای اجتماعی خود را بیشتر چک کنند، از جمله در طول درس، زمان مطالعه یا در زمان خواب.
هراس از اینکه دیگران در حال تجربهی وقایع با ارزشی هستند که نوجوان در حال تجربه کردن آنها نیست، میتواند منجر به بروز نوعی اضطراب اجتماعی شود که به اختصار FOMO به معنای «ترس از دست دادن فرصت» خوانده میشود. برای کسب اطلاع بیشتر دربارهی این معضل و راههای مقابله با آن، این مقاله را مطالعه کنید: «تاثیر ترس از دست دادن فرصت (FOMO) بر نوجوانان [+راهکارهای مقابله]».
کاهش تعاملات معنادار
تحقیقات نشان داده است که تلفن همراه میتواند دانشآموزان را به سمت تعامل کمتر با دیگران سوق دهد. در یک آزمایش، دانشآموزان یک وعده غذایی را با هم به اشتراک گذاشتند. آنهایی که تلفن خود را بیصدا یا خاموش کرده بودند، بیشتر از کسانی که گوشی را روشن یا روی ویبره گذاشته بودند، از غذا و همراهی دیگران لذت میبردند. تحقیقات نشان میدهند که حتی سطوح متوسط استفاده از تلفن همراه میتواند بر توانایی ما در تعامل با دیگران تأثیر منفی بگذارد.
کاهش فعالیت بدنی
استفادهی مداوم از تلفنهای همراه میتواند دانشآموزان را تشویق کند که در داخل خانه بمانند و فقط از رسانههای اجتماعی و اینترنت برای سرگرمی استفاده کنند. این باعث میشود که زمان کمتری برای ورزش داشته باشند. این درحالی است که ورزش نه تنها برای سلامت جسمانی دانشآموزان، بلکه برای سلامت روان آنها نیز مهم است. تحقیقات اخیر این موضوع را تأیید میکند و نشان میدهد که پیاده روی حتی برای 12 دقیقه برای افزایش شادی، توجه و اعتماد به نفس کافی است. [منبع]
اگر علاقمند هستید تا دربارهی اهمیت ورزش در سلامت کودکان و نوجوانان بیشتر بدانید مطالعهی مقالهی «نقش فعالیت بدنی در سلامت دانش آموزان» مفید خواهد بود.
نتیجه گیری
تلفنهای همراه و سایر ابزارهای الکترونیکی از بسیاری جهات برای ما مفید و همچنین یک وسیلهی ارتباطی مهم هستند. با این حال، محدود کردن استفاده از آنها به دلیل آسیبی که به سلامت ما وارد می کنند یک ضرورت است.
استفاده بیش از حد از تلفنهای هوشمند میتواند منجر به احساس قطع ارتباط با دوستان و خانواده شود. همچنین میتواند بر تمرکز و میزان یادگیری دانشآموزان هم اثرگذار باشد. هنگامی که در یک کلاس درس هستید، تمایل به چک کردن تلفن هوشمند همیشه بر تمرکز تأثیر میگذارد و حواس شما را پرت میکند. اعتیاد به استفاده از تلفن همراه همچنین منجر به فعالیت بدنی کمتر و خواب بیکیفیت میشود.
آموزش به دانشآموزان در مورد اثرات تلفن همراه بر سلامتی آنها، به جای کنترل آنها، به ایشان کمک میکند تا نیاز به کاهش استفاده از تلفنهای هوشمند را درک کنند.
سوالهای متداول
توجه دانشآموزان بین دو وظیفه تقسیم میشود: آنچه معلم میخواهد آموزش دهد و آنچه دانشآموز در تلاش است در دستگاه دیجیتال انجام دهد. نتیجه این است که موارد کمتری در رابطه با این دو وظیفه قابل فراخوانی یا حفظ خواهند بود.
کودکانی که تلفن همراه دارند، احتمالاً زمان زیادی را صرف آن میکنند و این آنها را از انجام کارهای سازندهتر مانند ورزش و مطالعه باز میدارد. شواهد فزاینده ای از اعتیاد به وسایل الکترونیکی وجود دارد که مانند هر نوع اعتیاد دیگری مخرب است.
دنیای مجازی که دانشآموزن در تلفنهای همراه خود مشاهده میکنند عامل حواس پرتی و کاهش تمرکز است. دانشآموزان موبایل خود را بسیار جذاب میدانند و ساعتهای زیادی از وقت خود را صرف آن میکنند. این نه تنها گمراه کننده است بلکه گیج کننده هم هست. استفادهی مداوم از موبایل همچنین حواس آنها را از مطالعه و ورزش منحرف میکند. وجود تلفن همراه در کلاس درس چگونه منجر به حواسپرتی میشود؟
چرا بهتر است که کودکان موبایل نداشته باشند؟
تلفن همراه هوشمند چه تاثیر منفیای بر دانشآموزان دارد؟